“4ข้าแต่พระเจ้า ขอทรงกระทำให้ข้าพระองค์รู้จักพระมรรคาของพระองค์ ขอทรงสอนวิถีของพระองค์แก่ข้าพระองค์ 5ขอทรงนำข้าพระองค์ไปในความจริงของพระองค์ และขอทรงสอนข้าพระองค์ เพราะพระองค์ทรงเป็นพระเจ้าแห่งความรอดของข้าพระองค์ ข้าพระองค์ รอคอยพระองค์อยู่วันยังค่ำ” สดุดี 25:4-5
พระวจนะตอนนี้ได้หนุนใจให้คนของพระองค์ที่จะใส่ใจศึกษาค้นคว้าในพระวจนะอย่างเอาใจใส่ และยังมีอีกหลากหลายตอน เช่น
“10ความยำเกรงพระเจ้า เป็นที่เริ่มต้นของปัญญา และซึ่งรู้จักองค์บริสุทธิ์ เป็นความรอบรู้” สุภาษิต 9:10
คนที่อยูใกล้ชิดพระองค์ย่อมได้รับพระพรและใช้ชีวิตในโลกนี้อย่างมีความสุข ความรู้ในพระวจนะการศึกษาค้นคว้าอย่างเป็นประจำสม่ำเสมอเป็นเรื่องสำคัญแก่ชีวิตคริสเตียน เศรษฐกิจมีการผันผวนเปลี่ยนแปลงอยู่เสมอเราต้องเรียนรู้จึงจะสามารถปรับตัวได้ดี การเมืองก็เป็นกระบวนการชีวิตการตัดสินใจต่างๆ ของสังคม เราต้องเรียนรู้เพื่อจะมีความรับผิดชอบเป็นอย่างดีต่อสังคมของเรา รักเพื่อนบ้านเหมือนรักตนเองในสังคมจะอบอุ่น และผู้ด้อยโอกาสก็ได้รับการโอบอุ้มเช่นเดียวกัน
“17บุคคลที่เอ็นดูคนยากจนก็ให้พระเจ้าทรงยืม และพระองค์จะทรงตอบแทนแก่การกระทำของเขา” สุภาษิต 19:17
นี่เป็นพระวจนะตอนหนึ่งเท่านั้นเกี่ยวกับกรณีนี้ เทคโนโลยีมีการเปลี่ยนแปลงมากมายแบบก้าวกระโดดส่งผลกระทบต่อผู้คนจำนวนมากทั้งทางตรงและทางอ้อม อาทิเช่น ก่อให้เกิดภาวะโลกร้อน เป็นต้น การเรียนรู้ทำให้เราใช้ประโยชน์จากสิ่งเหล่านี้เป็นอย่างดีอย่างถวายพระเกียรติแด่พระองค์ หากเราไม่เรียนรู้ใส่ใจเราจะไม่เห็นคุณค่าของการปรับเปลี่ยนชีวิตอย่างถูกต้องและเหมาะสมดี ล้าหลังและไม่สามารถใช้ประโยชน์จากการเปลี่ยนแปลงต่างๆ ได้ การเรียนรู้จะนำไปสู่ชีวิตที่เติบโตเข้มแข็งขึ้นในพระองค์
“16พระคัมภีร์ ทุกตอนได้รับการดลใจจากพระเจ้า และเป็นประโยชน์ในการสอน การตักเตือนว่ากล่าว การปรับปรุงแก้ไขคนให้ดี และการอบรมในทางธรรม 17เพื่อคนของพระเจ้าจะพรักพร้อมที่จะกระทำการดีทุกอย่าง” 2 ทิโมธี 3:16-17
ขอให้เราจัดสรรทุกๆ วันอย่างสม่ำเสมอกับองค์พระผู้เป็นเจ้าผ่านพระคำของพระองค์
(1) ให้รู้จักการสังเกตพระคำว่าคืออะไร
สอนอะไร ง่ายๆ คือใช้คำถามง่ายๆ ใคร ทำอะไร ที่ไหน เมื่อไร อย่างไร ทำไม เหล่านี้ เป็นต้น ตอบคำถามเหล่านั้นอย่างถ้วนถี่
(2) พระคัมภีร์ตอนนี้นำเราไปสู่ความเข้าใจในสิ่งใดบ้าง
องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงสอนเราถึงอะไรบ้าง เช่นพระองค์เป็นใคร ชื่ออะไร ฯลฯ
(3) นำพระคำมาใช้ในชีวิตจริง
เป็นคำหนุนใจ คำปลอบประโลม เปลี่ยนวิถีชีวิต เปลี่ยนท่าทีของชีวิตคริสเตียนของเรา ฯลฯ ชีวิตที่ได้เติบโตขึ้นในองค์พระผู้เป็นเจ้าจะเห็นได้จาก
ก. การใช้ชีวิตในโลกนี้อย่างมีสันติสุขท่ามกลางความทุกข์และปัญหาต่างๆ ได้เป็นอย่างดี
ข. มีการเชิ่อฟังในพระวจนะกลับกลายเป็นคนนบนอบ สุภาพอ่อนน้อมเต็มไปด้วยพระวิญญาณและผล มีชีวิตที่เป็นพระพรไปสู่ผู้อื่น
ค. องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงโปรดปรานและชีวิตเกิดผลอันดียิ่งในพระองค์ มีชีวิตอันเปี่ยมด้วยความชื่นชมยินดีและความรักในพระองค์
ยอห์น 15:11-12 “11นี่คือสิ่งที่เราได้บอกแก่ท่านทั้งหลายแล้ว เพื่อให้ความยินดีของเราดำรงอยู่ในท่าน และให้ความยินดีของท่านเต็มเปี่ยม 12“พระบัญญัติของเรา คือให้ท่านทั้งหลายรักกัน เหมือนดังที่เราได้รักท่าน”
ขอให้คนของพระองค์ทุ่มเทศึกษาค้นคว้าอย่างเอาใจใส่ในพระคำและเก็บเกี่ยวพระพรอันมากล้นในชีวิตจากพระคำ และพบกันใหม่ในสัปดาห์หน้าครับผม